Dorpsdichter Herman Delwig speelt graag met woorden
AlgemeenWESTERVOORT - Herman Delwig mag zich per 1 december dorpsdichter van Westervoort noemen. Herman straalt als hij over zijn nieuwe uitdaging vertelt. “Het schrijven zit me in het bloed. Het lijkt me geweldig om de pareltjes in Westervoort te ontdekken en in dichtvorm te beschrijven. Het voelt als een avontuur, een reis waarvan ik niet weet waar die precies naar toe leidt. Ik heb er erg veel zin in.”
Door Alie Engelsman
De 70-jarige Herman werd geboren in Rheden, bracht een groot deel van zijn leven door in Arnhem en in Brabant en woont pas sinds twee jaar in Westervoort. “Ik ben dus een vers gebakken Westervoorter,” grapt hij. Zijn huidige partner Mayra Lamping was de reden om naar het Liemerse dorp te verhuizen. Herman kent Mayra al van vroeger, toen ze een huisvriendin was van zijn gezin. Hij verloor haar lange tijd uit het oog, maar na het overlijden van zijn vrouw Irma kwam hij haar bij toeval (of was het voorzienigheid) weer tegen. Herman: “Irma was mijn grote liefde, mijn zielsverwant. Haar moeten verliezen aan kanker is verreweg het ergste wat ik in mijn leven heb meegemaakt. Met haar goedvinden heb ik een boek geschreven over haar ziekteproces, de strijd met en de onmacht van de medische wereld, de psychologische onkunde en de bekrompenheid van de procedures. Maar dat is niet de hoofdmoot. Het beschrijft vooral emoties, de vervreemding die de kanker veroorzaakte in onze relatie, maar ook de liefde, de kracht, de solidariteit en de trouw tot in de dood, na de dood zelfs. Het boek ‘Orkaan in Irma’, met een link naar de orkaan Irma die toentertijd het Caraïbisch gebied teisterde, heeft veel lovende recensies gekregen en de royalty’s komen ten goede aan het KWF. De inhoud heeft mensen geraakt en geholpen. Dat boek is, ondanks alle pijn en verdriet, het mooiste wat ik ooit heb geschreven. Ik heb een mooie levensreis met Irma gemaakt en ik ga daar niet met verdriet op terug kijken. Ik zie nu tevreden en trots achterom. Dit gaf Irma mij ook mee om te doen.”
Songteksten
In de jaren ‘70 en ‘80 schreef Herman vooral songteksten, in de trant van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh. Hij leerde zichzelf ook gitaar spelen. “Toen de directeur van de LTS in Arnhem afscheid nam, formeerden we spontaan een band en zongen we een door mij geschreven afscheidslied voor hem. Onze band werd een hele hype op school.” Het waren zijn eerste stappen in de schrijverswereld. Na de LTS en MTS werkte Herman als elektromonteur onder andere bij de KPN. “Ik monteerde stopcontacten, maar werd al gauw gezien als iemand die op een andere manier bezig was met spanningen, weerstanden, vermogen, energie, tegenpolen en kortsluitingen. Ik ben meer een mensenmens dan een techneut. Mijn levensmissie is ‘verbinden’, niet van draadjes, maar van mensen. Zo kwam ik terecht in de ondernemerswereld en ben ik ondernemerskringen gaan leiden vanuit de menselijke kant van het ondernemen. Ik schreef daar ook columns over. Ik vind het heerlijk om met taal te spelen, iets kolderieks of essentieels te maken van iets heel gewoons. Wat betreft het schrijven ben ik autodidact. Ik speel graag met woorden, probeer iets wat zwaar is, luchtiger te maken. Een gedicht is daar een hele mooie vorm voor. Je kunt met een knipoog tegen zaken aan kijken en er een kwinkslag aan meegeven.”
Specifieke opdrachten
Herman zal als dorpsdichter minimaal een keer per maand een gedicht schrijven voor de inwoners van deze gemeente, dat geplaatst wordt in de Westervoort Post. Daarnaast krijgt hij een aantal specifieke opdrachten per jaar vanuit de gemeente. Herman: “Ik wil daarvoor actief op zoek gaan naar pareltjes in Westervoort. Unieke mensen en initiatieven die niet snel voor het voetlicht worden gebracht en juist van grote waarde zijn in onze kleine gemeente. Die kleine dingen die onze gemeente groots maken.”
Mensen met suggesties voor onderwerpen kunnen deze sturen naar dorpsdichter Herman Delwig, via mailadres: hermandelwig@gmail.com